Η δυσκοιλιότητα αποτελεί ένα ιδιαίτερα συχνό και βασανιστικό πρόβλημα. Δυσκοίλια βέβαια δε θεωρούνται μόνο τα άτομα που δεν αφοδεύουν κάθε μέρα, αλλά και αυτά που έχουν κένωση καθημερινά με σκληρά όμως κόπρανα.
Για τη σωστή θεραπεία της δυσκοιλιότητας απαιτείται καταρχήν η σωστή διάγνωση από ειδικό. Οι αιτίες της χρόνιας δυσκοιλιότητας χωρίζονται σε λειτουργικές (δυσλειτουργεία / αργή λειτουργία του εντέρου) και σε ανατομικές.
Στην εποχή μας βέβαια μια συχνή αιτία δυσκοιλιότητας είναι η κακή διατροφή. Καθένας θα πρέπει να καταναλώνει καθημερινά αρκετή ποσότητα φυτικών ινών και υγρών. Επιπλέον βοήθεια παρέχει η άθληση, η αποφυγή του άγχους, η προσπάθεια να τηρούνται κατά το δυνατό σταθερές ώρες αφόδευσης κλπ.
Σε περίπτωση που η δυσκοιλιότητα παραμένει παρόλη τη σωστή διατροφή και τις παραπάνω συμβουλές, απαιτούνται επιπλέον εξετάσεις. Ο πρωκτολόγος χειρουργός εξετάζει κλινικά τον ασθενή και αναλόγως με την περίπτωση δρομολογεί το αφοδευσιογράφημα ή το δυναμικό μαγνητικό αφοδευσιογράφημα. Η εξέταση αυτή δείχνει την ανατομία / λειτουργία του ορθού και του πρωκτικού σωλήνα κατά τη διάρκεια της κένωσης. 
Είναι π.χ. δυνατό να διαπιστωθεί μια ορθοκήλη (πρόπτωση του τελικού τμήματος του παχέος εντέρου προς τον κόλπο, κάτι που προκαλεί ανατομικό κόλλημα στη διέλευση των κοπράνων), ή ένας εγκολεασμός του ορθού (κατάσταση κατά την οποία αντί να προωθούνται τα κόπρανα εντός του ορθού κατά την κένωση, προωθείται το ανώτερο τμήμα του ορθού εντός του κατώτερου τμήματος του ορθού). Σε ορισμένες περιπτώσεις πραγματοποιείται και ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα. Η κολονοσκόπηση / ορθοσκόπηση / πρωκτοσκόπηση μας δίνει επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το εσωτερικό του εντέρου. 
Ο υποκλυσμός / διάβαση παχέος εντέρου με γαστρογραφίνη (ακτινοσκόπηση) θα αποκαλύψει τυχόν μεγαλύτερο του φυσιολογικού μήκος σε κάποιο σημείο του παχέος εντέρου (π.χ. στο σιγμοειδές), κάτι που προκαλεί καθυστέρηση στη δίοδο των κοπράνων, με αποτέλεσμα αυτά να σκληραίνουν. Η μακρύτερη διάρκεια παραμονής των κοπράνων εντός του παχέος εντέρου προκαλεί αφυδάτωση των κοπράνων, καθώς απορροφούνται τα υγρά τους από το παχύ έντερο. Η εξέταση "colon transit time" που εκτελείται με την κατάποση ακτινοσκιερών σωματιδίων και παρακολούθηση της πορείας τους εντός του εντέρου μέσω ακτινογραφίας, θα αποκαλύψει το μέρος του εντέρου όπου υφίσταται η καθυστέρηση (π.χ. στο σιγμοειδές ή στο ορθό), αλλά και τη διάρκεια της καθυστέρησης στη δίοδο των κοπράνων. Τέλος, η μανομετρία θα καταγράψει τις πιέσεις των σφιγκτήρων μυών του πρωκτού και των μυών του πυελικού εδάφους, αποκαλύπτοντας π.χ. μια τυχόν δυσλειτουργία / ασυνέργεια των μυών αυτών κατά τη διαδικασία της κένωσης ή μια ελλιπή χαλάρωση των μυών σε συγκεκριμένη στιγμή της κένωσης.
Σε περίπτωση που διαπιστωθεί μια από τις άνω αιτίες δυσκοιλιότητας, ακολουθεί και η αντίστοιχη θεραπεία. Σε περίπτωση π.χ. ασυνέργειας των μυών του πυελικού εδάφους και των σφιγκτήρων ακολουθεί μια ειδική διαδικασία (biofeedback) εκμάθησης του σωστού τρόπου λειτουργίας των μυών αυτών.
Σε περίπτωση ορθοκήλης ή εγκολεασμού του ορθού, ο χειρουργός πραγματοποιεί ειδική επέμβαση, τη λαπαροσκοπκή ορθοπηξία. Κατά την εγχείρηση αυτή, η οποία διενεργείται λαπαροσκοπικά, παρασκευάζεται το ορθό (το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου) και συρράπτεται σε πιο ψηλή θέση εντός της λεκάνης. Ουσιαστικά "τεντώνεται" και ανορθώνεται το ορθό.
Αν αποκαλυφθεί ότι η αιτία της δυσκοιλιότητας είναι π.χ. το μεγαλύτερο μήκος του σιγμοειδούς (ενός τμήματος του παχέος εντέρου), καταλήγουμε σε λαπαροσκοπική αφαίρεση του τμήματος αυτού του παχέος εντέρου (λαπαροσκοπική σιγμοειδεκτομή).
Πολλές φορές οι επεμβάσεις αυτές συνδυάζονται, αν υφίστανται περισσότερες της μιας αιτίες.
Σε ορισμένους ασθενείς η δυσκοιλιότητα οφείλεται στο ότι η διαδικασία κένωσης είναι επώδυνη (λόγω π.χ. ύπαρψης ραγάδας πρωκτού ή αιμορροϊδων), οπότε αναστέλλεται (συνειδητά ή υποσυνείδητα) η κένωση, κάτι που οδηγεί στο να σκληραίνουν περαιτέρω τα κόπρανα. Στους ασθενείς αυτούς θεραπεύεται συντηρητικά ή επεμβατικά η εκάστοτε πάθηση. Κατά συνέπεια θεραπεύεται και η δυσκοιλιότητα.
Δείτε επίσης:
